Ta ostatnia kolejka

W zasadzie kiepsko nam poszło. Pogratulować nielicznym, którzy przekroczyli lub przekroczą dzisiaj barierę dźwięku zdobywając w GW12 więcej niż 55 punktów.

O czym zatem myśleć i co można zmienić w momencie gdy prowadzona jedenastka kończy kolejkę w okolicach miejsca 2 000 000?

1. Mogło pójść gorzej. Bardzo racjonalne podejście, bo w sumie aktywni i hardcorowi gracze mieli szczęście. Najlepiej poszło martwym drużynom, tzw. zombie team. Punktował Rooney, często u nich na opasce. Costa, Hazard, Fabregas, Yaya Toure, Eriksen. Brakowało tylko trzech bramek Ramseya aby Ci, którzy odpuścili sobie FPL po 3-4 kolejkach, mogli spokojnie powrócić do gry.

2. Mógł strzelać Sterling, Moreno, Welbeck, ADM. W zasadzie punktować mogli Ci, których sprzedaliśmy, lub którzy są na krótkiej liście do odstrzału. Ugraliśmy te trzydzieści parę punktów, ale przynajmniej nie mamy kaca związanego ze złymi transferami. Proszę Pelle – nie strzelaj dzisiaj!

3. Mógł zagrać Chadli, Sakho, Baines lub Downing. W zasadzie, gdyby zagrał któryś z nich byłaby to jakaś niesprawiedliwość. A tak odłamkami oberwał każdy. To jest również dobry moment, aby rzucić okiem na własną ławkę. W grudniu rozpocznie się rotacja, zatem ławka musi minimum grać. Optymalnie wypada posiadać tam taniego obrońcę z korzystnym kalendarzem, piątego pomocnika z zakładki obiecujący i asa w rękawie.

4. Nauczyliśmy się cierpliwości. Bezcenne, gdyż mało kto sprzedał Bainesa czy Downinga. Oby los nam to teraz wynagrodził w dzieciach, majątku i dobrych wieściach z konferencji.

5. ADM wraca do łask. To cenna wskazówka dla każdego kto go sprzedał. Bo: United ma kalendarz przyzwoity, cała drużyna powinna dostać gazu, wkurw Rooneya robi im dobrze, a ADM wciąż dzieli i rządzi. Rany, gdyby wykorzystał tą okazję z końcówki spotkania. Toby się działo.

6. Sanchez pokazał ludzkie oblicze. Fajnie, że akurat w tym momencie. Wraca Giroud. Welbeck może być przesunięty na skrzydło – na ławce raczej jeszcze nie wyląduje. Patrząc na Sancheza, tak powierzchownie, to wszystko wydawało się ok, ale mam wrażenie, że gość jest już zmęczony ciągłym odstawianiem Atlasa Arsenalu.

7. Pelle & Tadic. Ok, trzęsiemy tyłkami na myśl, że Święci rozjadą dzisiaj Aston Ville, a serbsko-włoski duet ugra ze 30 punktów i zrobi Serbski Film Huttonowi. Trudno, to były moje i Wasze decyzje – to, aby ich sprzedać. U mnie doszedł Costa, u Was może Sanchez, Costa, Kun, ktokolwiek inny o klasę od nich lepszy. Trzeba się zatem trzymać własnych decyzji.

8. Team value. Za lekko ponad miesiąc będzie pierwsza okazja, aby odpalić zimową dziką kartę. Warto rozejrzeć się po zakurzonych zakamarkach drużyny i poszukać pomysłów co by podbić wartość naszej jedenastki. Strach myśleć, ile straciłem kasy na sprzedaży Pelle i Tadica.

9. Różnice. Sterling spadł dzisiaj do 8.4. Wciąż to żaden powód do inwestycji – ale, przynajmniej u mnie, wskoczył na radar. Jest Brady, Jedinak, Kane, Navas, Ings.

10. Słabość 3 taniego napastnika. Chelsea pokazała jak łatwo wykluczyć z gry nawet takiego zdolniachę jak Berahino. QPR udowodniło, że Austin nie może liczyć na kolegów, gdy ma sam kiepski dzień. Natomiast Bony, Kane i Lukaku zyskali na atrakcyjności strzelając bramki.

 

Dziesięć punktów. Takie trochę ględźby i bajania, ale to też próba szukania pozytywów w weekendowym szajsie. Jakiś wniosków. Poczytałem inne fora, porozmawiałem trochę z ludźmi – dopada nas marazm i zniechęcenie. Niektórzy odpuścili – jak co roku. Co napisać? Grajmy dalej, grajmy dla zabawy i dla samych siebie. Dla szukania tej jednej, jedynej kolejki gdzie wszystko się magicznie ułoży. Grajmy dla noworocznych emocji, dla powstałej polskiej społeczności, dla Pucharu, dla styczniowych naszych nowych pomysłów, dla samego siebie aby coś sobie udowodnić, dla walki do końca. Wierzę, że FPL coś daje każdemu. Oprócz daru wrzodów, alkoholizmu, nerwicy, rozbitych rodzin i zepsutych weekendów, uczy cierpliwości, analizy, planowania i poczucia namacalności rzeczywistości. Tej rzeczywistości, która uparcie zabija marzenia, przypominając każdemu, że liczy się upór, charakter i każdy pieprzony dzień.