Sprawa Hull City

W dzisiejszym odcinku programu Sonda pochylimy się nad potencjałem Hull City wykorzystując mechanikę kwantową i teorię światów równoległych.

Hull City miało być moją wunderwaffe. W przededniu transferu ich zawodnika, poczułem jednak obecność anioła stróża, który niczym dziad na rozstaju dróg w horrorach, mi rzekł – nie tędy droga śmiertelniku, zawróć! Coś w tym jest, zaiste gracz Hull City to jak randka w ciemno – do wyboru Freddy Kruger lub Jason z Piątku Trzynastego. Nie zrażajmy się jednak – podejdziemy do tematu wyjątkowo profesjonalnie, zaprzągając do rozważań kalendarz, ceny zawodników oraz liczne pomoce naukowe jak kota Schrodingera oraz alternatywną rzeczywistość. Na początek kalendarz:

QPR – sto – SUN – lei – CHE – swa – sot – LIV – cpl – ARS – BUR – tot – MUN

Niestety inwestycja w Hull City to inwestycja krótkoterminowa. Praktycznie w GW30 można pakować zabawki. Przy okazji tekstu o GW27-DGW28 polecałem obrońcę Hull jako przysłowiową w FPL zapchaj dziurę w obronie. Ma to sens: Bruce 3.9, McShane 3.9, Dawson 4.6. Szkoda, że ze składu wypadł grający OOP Robertson. Oprócz cen, argumentem za niechaj będzie rosnąca forma drużyny: dwa ostatnie mecze to remis z Manchesterem City (1 – 1 na wyjeździe), i pewne zwycięstwo u siebie 2 : 0 nad Aston Villą. Jest jeszcze napastnik Jelavic, w tym sezonie 7 bramek na 1370 minut gry – przyzwoita średnia – i cena tylko 5.7 mln. Hull City ma o co walczyć, 23 punkty w tabeli i tylko oczko przewagi nad spadającym dzisiaj AVL. Głównymi kandydatami do spadku jest Burnley i Leicester – walka rozstrzygnie się zatem pomiędzy Hull, QPR i AVL. Jest o co walczyć, mogą być z tego punkty i różnice.

Kupno gracza Hull City to klasyczny przykład tworzenia przekładni ze świata obiektów nano (w skali atomowej) do świata makroskopowego. Eksperyment opisany już w roku 1935 przez Erwina Schrodingera – z kotem w roli głównej, stąd utarło się powiedzenie o kocie Schrodingera. Otóż jeżeli do pudełka z trującym gazem włożyć kota, oraz katalizator uruchamiający ów gaz – to można założyć, że dopóki nie otworzymy pudełka, kot jest jednocześnie żywy i martwy. Jako obiekt kwantowy, znajduje się on równocześnie w każdym z możliwych stanów – dopiero otwarcie pudełka zredukuje kota do stanu dead or alive. Upraszczam absolutnie, ale przecież chyba właśnie dokonałem przełomowego odkrycia – każdy transfer FPL jest takim kotem Schrodingera! Do momentu potwierdzenia transferu i końcowego gwizdka, nasz transfer jest jednocześnie udany i nieudany. Oczywiście co bystrzejszy czytelnik obali szybko tą teorię, kwestionując w ogóle sens pakowania kota do pudełka z trucizną. Co więcej pisarze, np. taki Pratchett dodali jeszcze jeden stan kota:  istocie sam fakt otwarcia pudła określa stan kota, chociaż w tym przypadku były trzy stany deterministyczne, w jakich kot mógł się znaleźć: Żywy, Martwy i Piekielnie Wściekły.

W zasadzie idea zakupu gracza Hull City sprowadza się do budżetu. Transfer Wasilewski -> Bruce, wygląda na najnudniejszy transfer świata. W GW27 zamieniam 0 punktów na 2 punkty. Jest jednakże światełko w tunelu. Teoria światów alternatywnych mówi, że wszystko co może się zdarzyć, zdarza się na pewno w którejś z odnóg rzeczywistości, która przypomina wielkie, rozgałęziające się w każdej chwili drzewo życia. Ponownie wspomagając się mechaniką kwantową wiemy iż co chwila powstają w tej przestrzeni nowe uniwersa, za każdym razem, gdy powstaje we wszechświecie wybór. Znowu FPL – kupno Bruce’a za 3.9 otwiera w tej chwili – w zasadzie otworzy w czwartek – nowy wszechświat, mój alternatywny wszechświat, w którym Bruce może zdobyć 3 CS w ciągu 4 następnych meczy. Kłopot światów alternatywnych polega na tym, iż ich jedyny dowód istnienia buja się w szeroko rozumianej popkulturze. Od pierwszych powieści SF, po te najgłupsze odcinki Star Treka. Albo najfajniejsze – zależy od punktu widzenia.

Realność i sens transferu Bruce’a leży zatem w popkulturze. Tylko ona daje dowód na równoległość wszechświatów i szanse na 6 punktów. Na ratunek teorii idzie np. popularna Gra o Tron Georga R.R. Martina – doskonały przykład, że wieloświaty są możliwe. Otóż stacja HBO – która ekranizuje Grę o Tron – ogłosiła właśnie, że pozwoli sobie ubić jednego czy dwóch bohaterów wcześniej, niż sam Martin w książkach. Co więcej, istnieje możliwość, że kolo zabity w serialu, w powieści będzie miał się doskonale – scenarzyści uznali, że zabijanie jest fajne i podnosi oglądalność. Natomiast Martin niech tam sobie pisze co chce. Ot, światy alternatywne na wyciągnięcie ręki.

Żałuję, bo miałem Martina pod ręką i mogłem wyciągnąć z niego więcej niż HBO. Na focie również autor tegoż tekstu, tyle że młodszy i jeszcze naiwny. Bardzo fajnie i celnie ze światami równoległymi rozprawa się również ostatni Bioshock, Zelazny w Kronikach Amberu i wiele, wiele innych tytułów. Ale to już temat na inny tekst.

Pogubiłem się w tych dygresjach. Hull City. Zatem kto jest ze mną? Bruce, Jelavic?