Na finiszu: Liga Bloga

Sezon 2014/2015 powoli zbliża się do końca. Truizm, ale na upływ czasu mocnych nie ma. Z końcem rozgrywek będziemy próbowali podsumowywać wydarzenia na Blogu, w ligach, turniejach, i na boiskach. Nie będziemy szczegółowo porywać się na analizy transferów Chelsea czy United, lub załamywać rąk nad spadkowiczami.  Swoje zdanie mamy, ale profilem celujemy konkretnie w fantasy premier league. Bonusem jest Liga Mistrzów. Na pierwszy ogień idzie, trochę może zapomniana, oficjalna Liga Bloga.

Po 33 kolejkach rządzi i dzieli ekipa RKS HUWDU Damiana. 1983 punkty, 751 miejsce OR i pewne prowadzenie nad jedenastką Kessel Run 28 punktami. Na potknięcie lidera i szaleństwo podwójnej kolejki liczy Kessel Run, oraz ekipa HEROES (uznana drużyna – zwycięzca pucharu Bloga). Będzie ciężko – przewaga Damiana nad miejscem trzecim to aż 46 punktów.

W pierwszej 10 zacięcie walczą również: Warsaw City Marka, słabszy mecz Crystal Palace musiał podciąć skrzydła, ale doświadczenie i taktyka powinny przyjść z pomocą, Torpeda M’butu, StreetStyle Gracjana, który nareszcie powrócił na właściwe tory, rządni zemsty po odpadnięciu z LMS Lakersi, jotpeg Jarka, który za tydzień będzie miał doskonałą okazję, aby przełamać kryzys, i dawni liderzy ligi Bloga jak 4fun oraz Games of Thrones. Dla każdej z goniących ekip kolejki DGW34 i DGW37 będą kluczowe w wyborze kapitana. Bezpiecznie z Hazardem, czy ryzyko z kimś innym?

Zacząłem od słów zapomniana liga, faktycznie toczy ona się poniekąd w tle od czasów GW1. Ale i tutaj, oprócz emocji i rywalizacji dla zwycięzcy przypadną wymierne korzyści: oprócz złotych czcionek na planowanej na Blogu Hall of Fame, zwycięzca ligi ma pewne miejsce w drugiej fazie przyszłorocznego pucharu Bloga (edycji 2015/2016). Czyli z automatu przechodzi fazę eliminacji będąc rozstawionym (wraz z adminami) w fazie grupowej. W przypadku gdyby tegoroczną edycję ligi Bloga wygrał któryś z jego autorów (Gruwwa, Garret), w Pucharze rozstawione zostanie miejsce drugie. No i ten prestiż, chwała, trąby anielskie i uznanie na ulicy. Trzeba walczyć do końca.