Efekt Costy. Co poszło nie tak: niedz, GW9

Siedemnastka, w Poznaniu, wlecze się jedną z najdłuższych tras w mieście. Na pewnym odcinku jedzie tzw. Traktem Królewsko – Cesarskim, w zamyśle światłych i troskliwych władz, ukazując stłoczonym przy spoconych szybach tubylcom i gościom historyczne skwery, Katedrę, pomniki dawnej pruskiej świetności i mitycznej przedsiębiorczości starożytnych Wielkopolan.

Tak naprawdę piarowska nazwa kryje przejazd przez najstarsze dzielnie i przygody dla niedzielnych turystów miejscami rodem z piekła innej planety. Oto pijane i pachnące czosnkiem małżeństwo deklaruje sobie miłość i nienawiść. Przystanek dalej, wylewnie witają się żule jadący na darmowe obiady do mnichów, a gość bez nogi, otulony smrodem tysiąca i jednej nocy rozbija camp gdzieś na środku wagonu. Wbijający się w ten tłum zakapturzeni kibice, roztrącają umęczone sobotą, i uzgadniające wspólnie historyjki dla rodziców, dziewczyny, oraz przepychają te babcie, które niechciane jadą zobaczyć wnuki. W takich warunkach przyrody trudno wrócić myślami do soboty w EPL, zwłaszcza jak się jedzie w kierunku szpitala. Dopiero gdy pojawia się przestrzeń i internet, niczym ćpun menedżerowy szybko wystukuje się znajomy adres i czyta newsy: o, Costa ma zagrać, kontuzja Siggiego nie jest poważna, Falcao raczej na ławce… kto jest bardziej nienormalny, ja czy to miasto?

Łapię się na tym, że momentami powrót do fpl rzeczywistości jest jak zastrzyk morfiny i powrót na uspokajające zielone pastwiska. Wczoraj na czacie, ktoś rzucił fajną myśl, że FPL wyciąga z graczy to co najlepsze: cierpliwość, analityczność, planowanie, szukanie podobnych sobie idiotów, którzy pół weekendu spędzają na cyferkach i meczach. Z drugiej strony jest to gloryfikowanie konkretnego nałogu. FPL nie czyni nas lepszymi, mądrzejszymi czy wyjątkowymi. Stukając te literki nie ratuję świata, nie pomagam tym nieszczęśnikom z 17, mam w dupie rzeczywistość zamykając się w bezpiecznym bąblu znajomych adresów, ludzi i symboli. Podziwiam tych, którzy żyją FPL od lat, tych co na wirtualnym koncie mają zaliczone kilka sezonów. Podziwiam ich za to, że wracają, kombinują dalej popełniając często te same błędy szukając FPL Gralla. Stało się tak, że po tych 9 kolejkach są chwile, że czuje się tutaj jak w domu. Mocno w przenośni, bo wszystkie wydry życie znają, a proza  bułgarskiego centrum chujozy każdemu przypierdzieli prędzej lub później – ale tak czuję, że Gruwwie udało się tutaj stworzyć mikro społeczność. A nawet zyskać jakiegoś rispecta i poczytność swoją robotą i maniactwem. Jest tak, iż czuję, że większość z Was zostanie z nami tutaj do końca. Tych poznanych z nicka, tych chwalących i tych co mnie zjebali, oraz także tych anonimowych.

Niedziela, bo o niej miało być. Zeszło na słowotok, ale ta 17 jedzie już niemal 40 minut. Im bliżej było południa tym bardziej pewny wydawał się występ Costy. Wcześniej na rozgrzewkę, Everton potykać miał się z Burnley, a Spurs rozjechać bezzębne Newcastle.

W składzie Evertonu na ławce Barkley – w tym momencie niejednemu szybko wyparowały pomysły, by młodym Anglikiem zastąpić Siggiego. Po pierwszej połowie było 1:2 – nie jestem ekspertem od footballu, ale umiem rozpoznać chaotyczną kopaninę od epickiego starcia dwóch taktyk i zażartej walki o wynik. Burnley nie postawił się Evertonowi, mimo to Ings bardzo szybko posłał do piachu CS obrońców Evertonu. Baines zrobił swoje łapiąc 6 asystę oraz 2 bps (przy 4 bramkach w meczu!) – nie płacimy tych grubych milionów za ewentualne CS. Dla Evertonu trafiali Eto x 2 i Lukaku, ale dzban dukatów dla tych, którzy widzieli tego drugiego walczącego i niebezpiecznego na boisku. Poszło nie tak posiadaczom Colemana, Naismitha, Howarda, McGeediego, Jagielki i Boyda.

W drugim, równoległym meczu Spurs zdominowali Newcastle tak bardzo, że mało kto wątpił iż stracą CS. I tak było przez pierwsze 45 minut, drugą połowę z epą rozpoczął Ameobi dając Newcastle wyrównanie. Przeoczyłem moment, kiedy prowadzenie Srokom dał Perez – zastanawiałem się potem po co zmarnowałem transfer na bramkarza? Gola dla Spurs strzelił Ade – mam kolegę, który C dał Soldado – Eriksen i Chadli, mimo naprawdę licznych szans, tym razem wielkie nic. Taka to kolejka, i wynik 1:2. Żółta kartka Krula to kolejny hardcore dla jego posiadaczy. No i ten Rose z kartką, nie tak to miało wyglądać.

$%#@ać nie miało się kiedy Newcastle przełamać!

Manchester United : Chelsea. Tweety o Coscie fruwały od rana, im bliżej ogłoszenia składów, tym więcej było wieści typu: Costa is coming separately, he was at a family dinner today, his cousin Diego Rubenio is driving him to the stadium. W momencie ogłoszenia składów wszystko było jasne: Falcao i Costa nie zagrają.

Złe wieści, dla posiadaczy Costy, są takie, że już pojawiają się pytania: czy Mourinho będzie się spieszył i wystawi Hiszpana za tydzień przeciwko słabemu QPR. Dzisiaj nie było Costy nawet na ławce. Casuale nie śledzą newsów, ani tym bardziej konferencji czy gazet. Dla nich drogi napastnik nie zagrał kolejnego meczu, zatem cena Costy może spaść o kolejne 0.2 – 0.3.  Czas na decyzje: cierpliwość czy transfer? I dylemat dla tych, którzy go sprzedali: odkupić czy odpuścić?

Sam mecz był niemal fantastycznym widowiskiem, tak jakby ta pozytywna chemia pomiędzy LvG a Mourinho przełożyła się na całe spotkanie. Odnotujmy, że przed GW9 prawie 50 000 menedżerów sprzedało ADM. Costę jakieś 370 000. W pierwszej połowie bramek nie było, ale wyróżniał się Oscar, ADM – prawdopodobnie celowo ustawiony na przeciw Filipe Luisa – no i Januzai (szkoda, że nie ma pewnego miejsca w składzie). Dobrą partę rozegrał Smalling. Obraz gry zmienił się w drugiej połówce. Jakby na wierzch wyszła druga, agresywna strona lustra. Najpierw zmarnowana 100% okazja Hazarda, chwilę potem bramka Drogby i znowu, znowu asysta Faba (8 w sezonie). Oscar łapie debilną żółtą kartkę. Żeby tylko zresztą on. Oblężenie bramki United trwało w najlepsze. I skończyło by się na 0:1 gdyby nie 94 minuta…. kiedy to stał się Robin van Persie.

Zatem 1:1. Końcówka zmiażdżyła – czerwień dla Ivana, bramka RvP. Stracone CS CHE. Zgaduję, że na tym polega piękno i wkurw FPL.

Poszło nie tak posiadaczom Shawa, Falcao, ADM i całej obrony Czerwonych Diabłów – i teraz zastanówmy się, czy Ci goście zdziałają coś vs City za tydzień? No i ten Hazard… 2 punkty nie satysfakcjonują 14% posiadaczy, szukali różnicy, a drugi mecz z rzędu punktuje Fabregas. Czyżby czas na decyzje? Czy czekacie na QPR. W temacie obrony CHE się tylko uśmiechnę.

Kolejkę kończę ze słabym wynikiem 42 punktów.  Moja 11 nie zdobyła nawet bramki. Niewiele to zmieni w tabelach, można już kombinować z 10 kolejką – na którą, tak szczerze, nie mam jeszcze żadnego pomysłu. Mecz Aston Villi i QPR już sobie podaruję, ale cierpliwym posiadaczom Caulkera, Guzana, Huttona czy Bestii życzę punktów.

Królem kolejki był Sanchez i Eto. Co dalej z tymi panami to już Wasze decyzje. Przypomnę, że najczęściej kupowani gracze przed tą kolejką zawiedli, a opcją – ponownie – staje się Rooney.