Och Alexis.
Komando władcy strachu to skromny oddział skurwysynów. Aguero, Ibrahimovic, Hazard i Sanchez sieją strach w sercach nieposiadaczy niczym rolnik pszenicę. Najdłużej przyszło nam czekać na punkty Sancheza – 16 oczek w GW3 odpaliło w szeregach menedżerów hekatombę paniki. Kolokwialnie pisząc – jebło. Po minucie ciszy poświęconej 30 tysiącom posiadaczy, którzy przed GW3 wymienili Chilijczyka na kogoś innego, zastanówmy się – już na spokojnie – jak rozwiązać problem Sancheza?
Wkurza te 16 punktów. W każdej mini lidzie znajdzie się co najmniej jeden posiadacz Sancheza. Na każdym forum FPL znajdzie się delikwent z tekstem: 70 punktów to dobry wynik? Nie dziwie się cierpliwym posiadaczom – wybuch ulgi i satysfakcji z pójścia pod prąd to sól FPL. Czuliśmy, że wkrótce odpali, ale gol i 2 asysty? Litości … czas wybrać jedną z trzech ścieżek: słodka ścieżka zaprzeczenia i ignorancji, gorzka ścieżka wybrukowana hitami albo najprostsza spod znaku wild card.
Dzika karta jako efekt słabej kolejki to błąd. Dzika karta jako skutek 16 punktów Alexisa to również błąd. Tyle, że pozornie to jedyny, w miarę bezbolesny sposób aby upchać Sancheza w składzie. W decyzji o odpaleniu WC pomóc mogą inne czynniki – nawet ważniejsze nawet niż wściekły Chilijczyk – karne, już oficjalnie przyznane Bainesowi, wejście do gry Williamsa, mizeria defensywy MCI, słaba forma Crystal Palace, Southampton czy Evertonu, potencjalne kary zawieszenia dla Aguero, Lameli i Graya. Akurat w te bany nie wierzę: Gray dostanie reprymendę i straci dniówkę a Aguero i Lamela – jako nie recydywiści – raczej się wywiną. Jeżeli się mylę, strata na dwa mecze Aguero i Lameli, oraz teoretyczne zawieszenie na 5 spotkań Graya, to już dobre powody aby kombinować z WC. Tylko, gdzie w tym wszystkim Sanchez?
1. Drużyna z komandem śmierci rozregulowuje balans naszej piętnastki. W zasadzie, wśród pierwszych RMT z tą czwórką, nie widziałem fajnej ekipy. I nie zobaczę, bo przy wydanych na nich 45 bańkach reszta składu to dolne półki Biedronki. Lepiej to wygląda kiedy trzecim napastnikiem jest Diomande:
Jeszcze korzystniej będzie kiedy zrezygnujemy z Aguero albo Ibrahimovica.
Ekipa z kwartetem polega na kwartecie. Jeżeli zawali pozostanie trzymać kciuki za punkty zawodników budżetowych. Taki Diomande wzmacnia przynajmniej linię obrony i pozwala na 4 pomocnika z zakresu 6 milionów. Trzeci napastnik od 6.5 w górę skazuje nas na słabsze wybory. I tu pytanie, kto na koniec sezonu da więcej punktów: zbalansowana drużyna czy komando z Sanchezem?
2. Transfer Sancheza skończyć się może jak najpopularniejsze transfery przed GW3:
Ibra 
Negredo Capoue Barkley Aguero McAuley 
Shaw 
Coutinho Redmond Hazard
Z drugiej strony Alexis to wybór na cały sezon.
3. Przed sezonem ekipa Watford wymieniana była jako jeden z kandydatów do spadku, stąd demolka 1 : 3 to kategoria: można było się spodziewać niż niespodzianka.
4. Efekt szoku Sancheza powinna umniejszyć historia z Coutinho oraz styl w jakim wczoraj Guardiola pokonał Bilica. Sterling, Nolito, KDB, cała trójka chodziła jak w FIFIE.
5. W trakcie podcastu, wśród opcji na następne kolejki trafnie typowaliśmy Arsenal a obok Sancheza punktowali wczoraj Cazorla i Ozil. Santi oddał 2 strzały, z czego 1 zablokowany i 1 celny a Ozil tylko 1. Alexis: 3 strzały, z czego 3 z boxa i wszystkie celne. Masakra.
To będzie trudny sezon. Wybór komanda z Sanchezem odbiera drużynie elastyczność i skazuje na cierpliwość. Rezygnacja z duetu kubra podnosi ciśnienie i skazuje na stres. Granie różnicami jak Nolito, czy wciąż jeszcze Sterling, grozi rotacjami Guardioli. Posiadacze budżetowej obrony z zazdrością będą patrzeć na podwojonych obrońców Mourinho, czy kolejne czyste konta Conte. Dzień po katastrofie wiem jedno: jeszcze nigdy jak gram pośpiech nie był dobrym doradcą.
